«من نمي‌خواستم اين کار رو بکنم؛ تو مجبورم کردي!» «من گفتم اين غذا رو بخوريم، تو خواستي اين غذاي جديد را امتحان کني!» احتمالا با چنين گزارههايي در زندگي روزانه‌ي‌مان زياد روبرو شده‌ايم و بارها خودمان هم آن‌ها را به کار برده‌ايم! متخصصان روان‌شناسي اجتماعي مي‌گويند بيان چنين گزارههايي نشان آن است که شما در يکي از مهارت‌هاي ارتباطي ضعف داريد: جسارت!
ارتباط جسورانه وقتي روي مي‌دهد که شخصي تلاش مي‌کند حقوق خود را بدون آسيب ديدن به ديگران به دست آورد. اين نوع ارتباط با درک و پذيرش اين‌که هر کسي حق انتخاب و کنترل زندگي خود را دارد آغاز مي‌شود. فرد جسور به جاي فکر کردن، دست به عمل مي‌زند! (چنان‌که خيلي از مشکلات انسان‌ها به همين دليل به وجود مي‌آيند که ما بلد نيستيم جسور باشيم!) خيلي وقت‌ها گفتن يک «نه» ساده مي‌تواند ما را از بسياري مشکلات در آينده نجات دهد؛ چيزي که معمولا با نمي‌توانم و نمي‌شود نگفتن‌اش را توجيه مي‌کنيم!
خوب حالا اگر فهميديم جسور نيستيم، چطور اين مشکل را حل کنيم؟ راه‌حل به خاطر سپردن اصول رفتار جسورانه است که در ادامه به آن‌ها اشاره مي‌کنيم:
1. مردم غيب‌گو نيستند؛ بايد آن‌چه را مي‌خواهيد به صراحت به آن‌ها بگوييد.
2. عادت، بهانه‌ي انجام هر کاري نمي‌تواند باشد. وجود الگو به معناي عدم امکان ايجاد تغيير نيست!
3. شما نمي‌توانيد ديگران را خوش حال کنيد. شما مي‌توانيد خودتان را خوش‌حال کنيد؛ درست مثل ديگران که مي‌توانند خودشان را خوش‌حال کنند!
4. قبول کنيد که هميشه اين احتمال وجود دارد که رفتار شما از سوي مخاطبين شما (از اعضاي خانواده و دوستان گرفته تا همکاران و مشتريان) تأييد نشود. اين مسئله هيچ ربطي به شخصيت و جاي‌گاه شما و به بيان بهتر آن کسي که هستيد، ندارد.
5. هر موقع تمايل به گريز و فرار و از انجام کاري يا گفتن چيزي داشتيد، از خود بپرسيد: «بدترين چيزي که ممکن است براي من پيش بيايد چيست؟» قبل از ترسيدن، عواقب آن کار را مشخص کنيد. اگر عواقب منفي آن بر مزاياي آن غلبه داشت، آن کار را نکنيد (عملا مي‌بينيد که خيلي وقت‌ها عواقب کار آن‌قدر که فکر مي‌کرديد بد نيستند!)
6. قرباني نباشيد؛ به ديگران اجازه ندهيد براي شما تصميم بگيرند. به خود بگوييد: «من آن‌قدر قدرت دارم که کسي حق ندارد از من سوء استفاده کند.» (فقط لطفا جوگير نشويد و از روي احساس قدرت زياد، کسي را قرباني نکنيد!)
7. نگراني در مورد چيزي آن را تغيير نمي‌دهد؛ بلکه بايد کاري کرد.
8. شما در جهت خير و سعادت خود تلاش بسياري مي‌کنيد. اگر کسي اين موضوع را قبول ندارد، مشکل او است و نه شما. شما در مورد اعمال و رفتار خود بايد فقط به يک نفر پاسخ دهيد: شخص شخيص خودتان! (البته لطفا نصيحت‌هاي منطقي را بپذيريد!)
9. اگر قصد داريد جسور باشيد، به عواقب آن خوب فکر کنيد. به هر حال هر عملي را عکس‌العملي است مساوي و در جهت مخالف! بنابراين انتخاب جسور بودن احتمالا بستگي دارد که آن عکس‌العمل از نتيجه‌ي اين عمل قوي‌تر باشد يا نه.
در انتها اميدوارم که بتوانيم در عين جسور بودن، اعتماد به نفس زيادي هم نداشته باشيم؛ چيزي که متأسفانه در ايران امروز و به‌ويژه در محيط‌هاي کاري مهندسي، گوهري ناياب است.
(برگرفته از کتاب: مديريت ارتباطات؛ نوشته‌ي: روي. ام. برکو و همکاران؛ ترجمه‌ي دکتر سيد محمد اعرابي و داوود ايزدي؛ انتشارات دفتر پژوهش‌هاي فرهنگي؛ صص 216-212؛ با اندکي! تغيير)
یک پاسخ به “چطور جسور باشيم؟”
معجون جسارت و هوش میشه همون ماده ای که پروفسور بالتازار درست میکرد و باهاش همه کار میکردوووو