مشاوره فرايندي است که با انسان‌ها درگيري مستقيم دارد. در تمامي فازهاي پروژه، اين انسان‌ها هستند که بايد اطلاعات مورد نياز را در اختيار شما قرار بدهند، درک شما را از مشکل موجود تأييد کنند و در مورد مناسب بودن و متناسب بودن راه‌حل‌هاي شما براي حل آن مشکلات قضاوت کنند. بنابراين مهارت‌هاي ارتباطات انساني در فرايند مشاوره اهميت بسيار زيادي مي‌يابند:
- شناسايي مشکل: شناسايي اين‌که مشکل وجود دارد.
- پرسش باز: تحقيق با سؤالات باز و بدون جهت براي شناسايي کانون واقعي مشکل به جاي تمرکز بر نشانه‌هاي آن.
- گوش کردن: توانايي گوش کردن فعال به گونه‌اي که کل رويداد با تحقيق، ارزيايي، تفسير و حمايت به دست مي‌آيد.
- حساسيت: به عقايد و ارزش‌هاي افراد که برخي از آن‌ها ممکن است فرهنگي يا مذهبي باشند.
- منعکس کردن: توانايي بيان مجدد مشکل از نقطه نظر فرد.
- هم‌دلي: توجه به احساسات و نگراني‌هاي فرد.
- بي‌طرفي: توانايي بي‌طرفي، قضاوت نکردن و خودداري از توصيه‌ي راه‌حل.
- صداقت: داشتن نگرش واقعي و باز در برابر مشکلات افراد.
- اعتقاد: اعتقاد داشتن به اين‌که افراد منابعي براي حل مشکلات خود دارند، اگر چه ممکن است به صورت فعال يا منفعل باشد.